Σύμη Δωδεκάνησα | Αξιοθέατα και δραστηριότητες στη Σύμη

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ

Η Σύμη είναι το όγδοο σε μέγεθος ελληνικό νησί του συμπλέγματος των Δωδεκανήσων.

Δωδεκάνησα

ΣΥΜΗ

Το φυσικό της λιμάνι είναι ο Γιαλός, (εκ του Αιγιαλός), πέριξ του οποίου είναι κτισμένη η πόλη αμφιθεατρικά. To άνω τμήμα της πόλης, το λεγόμενο Χωριό, είναι κτισμένο επί της πλαγιάς του όρους Βίγλα. Υπάρχουν και τα θέρετρα Νημπορ(ε)ιός (εκ του Εμπορειό), βορειότερα, και το Πέδι, ανατολικά. Ο Γιαλός συνδέεται οδικά με το Χωριό, το Πέδι, τον Νημπορ(ε)ιό και την περισπούδαστη Ιερά Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ του Πανορμίτη που βρίσκεται στο νοτιότερο δυτικό άκρο της νήσου.

Η Σύμη είναι τουριστικός προορισμός παγκοσμίου βεληνεκούς λόγω της αρχιτεκτονικής της. Αρχαιολογικός χώρος κηρύχθηκε ολόκληρο το νησί της Σύμης. Ολόκληρη η Σύμη αλλά και τα νησάκια που βρίσκονται γύρω από αυτήν κηρύχθηκαν αρχαιολογικοί χώροι από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, αφού περιλαμβάνουν 159 θέσεις -χώρους και μνημεία- που καταγράφουν την ιστορία της περιοχής από την προϊστορική εποχή ως τα νεώτερα χρόνια.

Η Σύμη κατοικείται από τα προϊστορικά ακόμα χρόνια. Μερικά ονόματα που αναφέρονται είναι, Καρίκη, Μεταποντίς, Αίγλη, και Σύμη από το όνομα της συζύγου του Γλαύκου που θεωρείται ο πρώτος κάτοικος στη γη αυτή. Εικάζεται ότι οι αρχικοί κάτοικοι της ήταν οι Κάρες και οι Φοίνικες. Μετά ήρθαν οι Δωριείς.

Η ΣΥΜΗ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Στο νησί, σύμφωνα με την παράδοση γεννήθηκαν οι τρεις Χάριτες. Το σημερινό όνομά της το οφείλει, σύμφωνα με το Διόδωρο το Σικελιώτη, στη Νύμφη Σύμη, που κατά το μύθο ζευγάρωσε με τον Ποσειδώνα, θεό της θάλασσας.

ΔΕΙΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ

ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ

Γνωρίστε τις ομορφιές του τόπου μας

ΤΑΞΙΑΡΧΗ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΥ ΠΑΝΟΡΜΙΤΗ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ

Κατά τα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού άκμασε στη Μικρά Ασία η αίρεση της Αγγελολατρείας, που επεκτάθηκε σταδιακά και στη Σύμη, λόγω των στενών σχέσεων που είχε το νησί με τα παράλια. Παρ’ ότι η αίρεση αυτή έχει πλέον σβήσει, η Σύμη παραμένει ένας τόπος – πυρήνας της λατρείας προς τους αγγέλους, διαθέτοντας συνολικά 9 μοναστήρια αφιερωμένα στον Ταξιάρχη Μιχαήλ.

Το σημαντικότερο από αυτά τα μοναστήρια θεωρείται αυτό του Πανορμίτη, που βρίσκεται στα νότια του νησιού και δεσπόζει στον ομώνυμο κόλπο. Σύμφωνα με την παράδοση, η τοποθεσία για την ανέγερση του μοναστηριού οφείλεται στην εύρεση μίας εικόνας του Ταξιάρχη Μιχαήλ στο σημείο εκείνο από μία Συμαία, τη “Μαριώ του Πρωτενιού”.

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ – ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΜΗΣ

Το Αρχαιολογικό – Λαογραφικό Μουσείο Σύμης στεγάζεται σε ένα παραδοσιακό αρχοντικό της οικογένειας Γιαννεσκή και βρίσκεται στη συνοικία Λιενί, στην Άνω Σύμη. Στην είσοδο του μουσείου βρίσκεται μία εξαιρετικής τέχνης βοτσαλωτή αυλή, όπου έχουν τοποθετηθεί αμφορείς και γλυπτά διάφορων ιστορικών περιόδων.

Στις πέντε αίθουσες που διαθέτει, φιλοξενεί συλλογές του περιλαμβάνουν ευρήματα της Κλασικής, της Ελληνιστικής, της Ρωμαϊκής και της Βυζαντινής περιόδου, αλλά και λαογραφικά εκθέματα. Ανάμεσα στα εκθέματα ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αναπαράσταση του εσωτερικού της συμιακής κατοικίας, όπου δίνεται μία ξεκάθαρη εικόνα της καθημερινής ζωής των κατοίκων τα περασμένα χρόνια.

ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

ΣΥΜΗ

Ένα από τα σημαντικότερα μουσεία στο είδος του στη χώρα μας, το Ναυτικό Μουσείο Σύμης δημιουργήθηκε το 1983, έχοντας ως πρωταρχικό σκοπό να στεγάσει οτιδήποτε σχετίζεται με την τεράστια ναυτική παράδοση του νησιού.

Βρίσκεται στην Πλατεία 8ης Μαΐου 1945 στο Γιαλό και από το 1990 στεγάζεται σε ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά νεοκλασικά κτίρια της περιοχής, εκεί που άλλοτε βρισκόταν ο κεντρικός ταρσανάς της Σύμης. Με τους Συμιακούς σφουγγαράδες να κατέχουν μία σημαντική θέση στην σπογγαλιεία της περιοχής, το μουσείο δεν θα μπορούσε να μην αφιερώσει τη μεγαλύτερη ενότητά του σε αυτούς.

ΜΝΗΜΕΙΟ ΓΙΑΛΟΥ

ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ

Μία από τις πρώτες εικόνες που αντικρίζει ο επισκέπτης κατά την άφιξή του στη Σύμη, είναι το Μνημείο του Γιαλού, που ορθώνεται στο λιμάνι του νησιού. Το μνημείο δημιουργήθηκε ως ανάμνηση του Πρωτοκόλλου Παράδοσης των Δεδεκανήσων στους συμμάχους στις 8 Μαΐου του 1945 και αποτελεί γλυπτό – αντίγραφο της τριήρους της Λίνδου φιλοτεχνημένο πάνω σε βράχο.

Το μνημείο του Γιαλού στέκει για να θυμίζει τη συνεισφορά του νησιού στους εθνικούς αγώνες και κάθε χρόνο στις 8 Μαΐου πραγματοποιείται παρέλαση μαθητών και στρατιωτών σε μνήμη της ημέρας αυτής, κατά την οποία κατατίθενται στεφάνια στο μνημείο.

ΗΘΗ & ΕΘΙΜΑ

Γνωρίστε τα ήθη και έθιμα του τόπου μας

ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥΜΑ

Αποβραδίς, η κυρά του σπιτιού όπου θα γιόρταζαν τον Κουκουμά, έδινε ένα αγγείο της Βενετίας, το ξυστί, σε εφτά νέες για να φέρουν από ισάριθμα σπίτια, που ένα μέλος του λεγόταν Ειρήνη, το λεγόμενο αμίλητο νερό, διότι καθ’οδόν δεν έπρεπε να μιλούν. Στην επιστροφή, έβαζαν μέσα στο ξυστί τα δαχτυλίδια τους και το σκέπαζαν με κόκκινο μαντήλι κι’ ένα μεγάλο κλειδί.

Το ξυστί το ανέβαζε, τότε, η κυρά στο ανώι, όπου το άφηνε ως το πρωί, για να το δουν ο ουρανός και τ’ άστρα. Έτσι, πίστευαν ότι θα παντρεύονταν γρήγορα. Το πρωί, μετά την Λειτουργία στο ναό του Αγίου Αθανασίου, μετέβαιναν στο σπίτι όπου έκαναν τον Κουκουμά παίρνοντας θέση γύρω από ένα μπακιρένιο ταψί, το σινί. Η νοικοκυρά κατέβαζε από το ανώι το ξυστί και το έβαζε στο κέντρο του σινιού. Αμέσως οι νέες αφαιρούσαν το κλειδί, το κόκκινο αντήλι, έβγαζαν τα δαχτυλίδια τους και έβαζαν στο ξυστί φρεσκοκομμένα λουλούδια και γύρω στο σινί καμιά δεκαριά κουτάλια της σούπας.

Με τις παλάμες τους χτυπούσαν ρυθμικά το σινί και τα κουτάλια έκαναν ένα ωραίο ήχο, ενώ οι λυράρηδες άρχιζαν να παίζουν μουσική και οι νέες, να τραγουδούν δίστιχα επαινώντας τους αγαπημένους τους. Μετά το γεύμα που πρόσφερε η κυρά, άρχιζαν να καταφθάνουν οι νέοι με τριαντάφυλλο στ’ αυτί και χόρευαν με τις νέες τραγουδώντας άλλα δίστιχα. Στο τέλος του Κουκουμά, η κυρά έδινε σε κάθε νέα ένα κομμάτι από πίττα φτιαγμένη με το αμίλητο νερό, αλάτι και αλεύρι κοσκινισμένο από πρωτότοκη νέα, της οποίας ζούσαν οι γονείς. Λόγω του αλατιού στην πίττα που έτρωγαν, οι νέες διψούσαν και στον ύπνο τους έβλεπαν σε ποιού νέου το σπίτι θα πήγαιναν για να πιουν και να ξεδιψάσουν.